List Arcy­bi­sku­pa Metro­po­li­ty Kra­kow­skie­go w związ­ku z nową falą pan­de­mii COVID-19

Uko­cha­ni Archidiecezjanie!

W więk­szo­ści para­fii nie­dzie­la poprze­dza­ją­ca uro­czy­stość Wszyst­kich Świę­tych jest obcho­dzo­na jako rocz­ni­ca poświę­ce­nia wła­sne­go kościo­ła. Nie zna­jąc dokład­nie daty tego wyda­rze­nia, pra­gnie­my w ten spo­sób dzię­ko­wać Panu Bogu za ten szcze­gól­ny dzień w histo­rii para­fii, w któ­rym jej świą­ty­nia zosta­ła w spo­sób uro­czy­sty poświę­co­na Jemu same­mu – na Jego cześć i chwa­łę, a tak­że dla dobra ducho­we­go wszyst­kich aktu­al­nie żyją­cych i przy­szłych poko­leń parafian.

W litur­gii rocz­ni­cy poświę­ce­nia wła­sne­go kościo­ła czy­ta­ny jest naj­pierw frag­ment Księ­gi Eze­chie­la, w któ­rym Bóg w odnie­sie­niu do świą­ty­ni jero­zo­lim­skiej mówi: „To jest miej­sce tro­nu moje­go, miej­sce pod­sta­wy mych stóp, gdzie chcę na wie­ki miesz­kać pośród Izra­eli­tów” (Ez 43, 7a). Wie­rzy­my, że w nie­skoń­cze­nie głęb­szej mie­rze to stwier­dze­nie odno­si się do każ­de­go kościo­ła kato­lic­kie­go, gdzie w taber­na­ku­lum – w eucha­ry­stycz­nym zna­ku Chle­ba – jest praw­dzi­wie i sub­stan­cjal­nie obec­ny Boży Syn, Jezus Chry­stus. Oso­bi­ste spo­tka­nie z Nim, zwłasz­cza pod­czas nie­dziel­nej Mszy świę­tej, spra­wia rów­nież, że doświad­cza­my szcze­gól­nej obec­no­ści i wzra­sta­nia Kościo­ła w sen­sie ducho­wym jako tej wspól­no­ty ludzi wie­rzą­cych, któ­rej – jak pisał św. Paweł Apo­stoł w Liście do Efe­zjan – „kamie­niem węgiel­nym jest sam Chry­stus Jezus”, a fun­da­men­tem Apo­sto­ło­wie i pro­ro­cy (por. Ef 2, 20b). Dzię­ki temu od chwi­li Chrztu świę­te­go wier­ni chrze­ści­ja­nie mogą cie­szyć się god­no­ścią współ­o­by­wa­te­li świę­tych i domow­ni­ków Boga (por. Ef 2, 19b). Co wię­cej, poprzez słu­cha­nie Sło­wa Boże­go i udział w świę­tych sakra­men­tach każ­dy chrze­ści­ja­nin budu­je oso­bi­stą świę­tość, sam sta­jąc się nowym kamie­niem w tej ducho­wej świą­ty­ni i sta­no­wiąc „miesz­ka­nie Boga przez Ducha” (por. Ef 2, 21–22).

Dzi­siej­sza Ewan­ge­lia uka­zu­je nam ponad­to postać Zache­usza, boga­te­go zwierzch­ni­ka cel­ni­ków, któ­ry bar­dzo pra­gnął oso­bi­ście zoba­czyć Pana Jezu­sa przy­cho­dzą­ce­go do Jery­cha, jego rodzin­ne­go mia­sta. Ponie­waż jed­nak był niskie­go wzro­stu, wszedł na rosną­cą obok dro­gi syko­mo­rę. Chry­stus dostrzegł go, kazał mu zejść na zie­mię i przy­go­to­wać dom, by móc się z nim spo­tkać. To spra­wi­ło, że prze­peł­nio­ny rado­ścią Zache­usz zawo­łał: „Panie, oto poło­wę mego mająt­ku daję ubo­gim, a jeśli kogo w czym skrzyw­dzi­łem, zwra­cam poczwór­nie” (Łk 19, 8b). Tak­że w odnie­sie­niu do nasze­go życia szcze­re pra­gnie­nie spo­tka­nia z Jezu­sem przy­no­si praw­dzi­wie cudow­ne owo­ce: z jed­nej stro­ny nasze oso­bi­ste nawró­ce­nie, z dru­giej nato­miast wej­ście Chry­stu­sa w prze­strzeń nasze­go rodzin­ne­go domu, któ­ry dzię­ki temu sta­je się świą­ty­nią, Kościo­łem domo­wym, gdzie nasza codzien­ność prze­ży­wa­na jest w nie­ustan­nej obec­no­ści Boga.

Dro­dzy Archidiecezjanie!

Roz­wa­ża­jąc wspól­nie z Wami przy­pa­da­ją­ce na dzi­siej­szą nie­dzie­lę czy­ta­nia mszal­ne, mam świa­do­mość tego, że wie­lu z Was odczu­wa w swych ser­cach smu­tek i ból, iż z powo­du nowej fali pan­de­mii COVID 19 nie może oso­bi­ście wziąć udzia­łu we Mszy świę­tej w para­fial­nej świą­ty­ni i wraz z całą wspól­no­tą dzię­ko­wać za to, że kie­dyś zosta­ła ona poświę­co­na Panu Bogu na Jego wyłącz­ną wła­sność. Co wię­cej, nikt z nas nie wie, jak dłu­go jesz­cze będą obo­wią­zy­wać nało­żo­ne przez wła­dze pań­stwo­we ogra­ni­cze­nia, któ­re mają na celu zaha­mo­wa­nie roz­wo­ju pan­de­mii koro­na­wi­ru­sa i ochro­nę każ­de­go z nas przed nie­bez­piecz­ną, powo­do­wa­ną przez nie­go cho­ro­bą. Wiedz­cie, Moi Dro­dzy, że tak­że i ja prze­ży­wam podob­ny do Wasze­go smu­tek, nie mogąc uczest­ni­czyć w wie­lu zapla­no­wa­nych od daw­na uro­czy­sto­ściach, pod­czas któ­rych doświad­czał­bym rado­ści wspól­nej z Wami modli­twy, a tak­że oso­bi­ste­go spotkania.

W tej sytu­acji pro­szę Was o cier­pli­we zno­sze­nie nie­do­god­no­ści i prze­strze­ga­nie zale­ceń sani­tar­nych w imię miło­ści bliź­nie­go, do któ­rej wzy­wa nas Pan Jezus. Z całe­go ser­ca zachę­cam Was, aby postać Zache­usza, pra­gną­ce­go spo­tkać się z Jezu­sem, sta­ła się wzo­rem dla tych wszyst­kich, któ­rzy z powo­du pan­de­mii i zwią­za­nych z nią ogra­ni­czeń nie będą mogli wziąć udzia­łu w nie­dziel­nej Mszy świę­tej. Niech, przede wszyst­kim, nie zabrak­nie w Was pra­gnie­nia oso­bi­ste­go spo­tka­nia się z Panem Jezu­sem. Jeże­li nie­moż­li­we będzie oso­bi­ste uda­nie się do kościo­ła, z wiel­ką naboż­no­ścią bierz­cie udział we Mszach świę­tych trans­mi­to­wa­nych przez radio, tele­wi­zję lub inter­net, czy­taj­cie Pismo Świę­te, odma­wiaj­cie róża­niec i inne modli­twy. Z żar­li­wo­ścią i ufno­ścią zano­ście je do Boga: za cho­rych prze­by­wa­ją­cych w szpi­ta­lach i w domach, o łaskę moż­li­wie szyb­kie­go ustą­pie­nia pan­de­mii, o dobre zdro­wie dla każ­dej i każ­de­go z nas, o ofiar­ność i odwa­gę dla całej służ­by zdro­wia, dla leka­rzy i pie­lę­gnia­rek, któ­rzy ryzy­ku­ją wła­snym zdro­wiem, a nie­kie­dy i życiem, byśmy mogli szczę­śli­wie prze­żyć ten trud­ny czas. Nie zapo­mi­naj­cie rów­nież o Waszych kapła­nach, któ­rzy z odda­niem pra­cu­ją dla Was i dla dobra Waszych wspól­not. Bądź­cie soli­dar­ni i odpo­wie­dzial­ni za innych, w spo­sób szcze­gól­ny pamię­ta­jąc o naszych senio­rach, nio­sąc im kon­kret­ną pomoc i wspar­cie. Zachę­cam Was przy tym, aby­ście z ufno­ścią odda­wa­li się pod szcze­gól­ną opie­kę św. Jana Paw­ła II Wiel­kie­go, któ­re­go waty­kań­ska Kon­gre­ga­cja ds. Kul­tu Boże­go i Dys­cy­pli­ny Sakra­men­tów dnia 5 paź­dzier­ni­ka br. ogło­si­ła Patro­nem Mało­pol­ski. Szu­kaj­cie rów­nież opie­ki u św. Andrze­ja Bobo­li, Patro­na Pol­ski, któ­re­go Pan Bóg w ostat­nich cza­sach zsy­ła nam jako nasze­go szcze­gól­ne­go opie­ku­na i obrońcę.

Módl­my się z całą życz­li­wo­ścią i ser­decz­no­ścią za sie­bie nawza­jem, a wszel­kie trud­no­ści i cier­pie­nia, nie­po­ko­je i bóle ofia­ruj­my w inten­cji Kościo­ła, któ­ry jest naszą Mat­ką, oraz w inten­cji naszej Ojczy­zny, któ­rą dał nam Bóg jako dar, a rów­no­cze­śnie jako wiel­kie zadanie.

Na ten szcze­gól­ny czas, któ­ry jest tak­że cza­sem zba­wie­nia i w któ­rym rów­nież doświad­cza­my czu­łej bli­sko­ści Boga, z ser­ca Wam wszyst­kim, Dro­dzy Sio­stry i Bra­cia, błogosławię

Marek Jędra­szew­ski
Arcy­bi­skup Metro­po­li­ta Krakowski

Kra­ków, 20 paź­dzier­ni­ka 2020 roku,
w uro­czy­stość św. Jana Kan­te­go, głów­ne­go Patro­na Archi­die­ce­zji Kra­kow­skiej i mia­sta Krakowa