Pod­czas trwa­ją­cych prac badaw­czo-kon­ser­wa­tor­skich ołta­rza Wita Stwo­sza odsło­nię­to i odczy­ta­no datę 1486 znaj­du­ją­cą się na boku apo­sto­ła — św. Jaku­ba, pod­trzy­mu­ją­ce­go zasy­pia­ją­cą Mary­ję. Data ta nie była do tej pory zna­na bada­czom sztu­ki śre­dnio­wiecz­nej i opi­sa­na w lite­ra­tu­rze przedmiotu. 

Świę­ty Jakub pod­trzy­mu­ją­cy zasy­pia­ją­cą Mary­ję jest naj­waż­niej­szą i cen­tral­ną rzeź­bą ołta­rza Wita Stwo­sza. Na boku sza­ty apo­sto­ła odkry­to datę 1486, któ­ra wyprze­dza o trzy lata datę poświę­ce­nia ołta­rza. Do tej pory nie było żad­nych napi­sów na ołta­rzu w posta­ci daty, sygna­tu­ry, inskryp­cji czy gmer­ku. „Cha­rak­ter pisma jest typo­wy dla cyfr gotyc­kich z cha­rak­te­ry­stycz­ną czwór­ką. Nie ma zatem wąt­pli­wo­ści, że jest to auten­tyk” – pod­kre­śla dr hab. Jaro­sław Ada­mo­wicz – kie­row­nik prac badawczo-konserwatorskich.

Odkry­cie to otwie­ra dys­ku­sję oraz nowe moż­li­wo­ści badaw­cze zwią­za­ne z powsta­niem dzie­ła dato­wa­ne­go na 1477–1489.

Pra­ce kon­ser­wa­tor­skie przy ołta­rzu Wita Stwo­sza roz­po­czę­ły się we wrze­śniu 2015 roku. Obec­nie reali­zo­wa­na jest peł­na kon­ser­wa­cja rzeźb i wszyst­kich ele­men­tów skła­do­wych cen­tral­nej czę­ści dzie­ła, w któ­re sku­pio­ne są dwie sce­ny iko­no­gra­ficz­ne: Zaśnię­cia i Wnie­bo­wzię­cia NMP.