Obcho­dzi­my dzi­siaj jed­no z naj­pięk­niej­szych świąt w Koście­le: Uro­czy­stość Wzię­cia do Nie­ba Naj­święt­szej Maryi Pan­ny. Cały dzień to jak­by festi­wal „Awan­su Nowej Ewy” do Domu Ojca Nie­bie­skie­go. Odpust ten, świę­to powszech­nie nazy­wa­ne świę­tem Mat­ki Boskiej Ziel­nej, jest dzięk­czy­nie­niem za dary, jaki­mi obda­rzył nas Pan Bóg. Dla­te­go gro­ma­dzi­my się o 18:30 wokół ołta­rza mariac­kie­go z Jego Eks­ce­len­cją Metro­po­li­tą Kra­kow­skim Arcy­bi­sku­pem Mar­kiem Jędra­szew­skim, gospo­da­rzem Archi­die­ce­zji i tylo­ma zna­mie­ni­ty­mi kra­ko­wia­na­mi, gość­mi, świec­ki­mi i duchow­ny­mi, któ­rych wybacz­cie nie wymie­niam tyl­ko z powo­du wła­ści­wych pro­por­cji modli­twy tak uro­czy­stej. 

Wszyst­kich naj­ser­decz­niej wita­my w Para­fii ist­nie­ją­cej ponad 800 lat i pozdra­wia­my w pra­sta­rym koście­le Mariac­kim przed ołta­rzem Zaśnię­cia i Wnie­bo­wzię­cia autor­stwa Mistrza Stwo­sza! Dzię­ku­ję oso­bi­ście tym, któ­rzy dba­ją o opra­wę dzi­siej­szych uro­czy­sto­ści – w szcze­gól­no­ści mariac­kiej służ­bie litur­gicz­nej, zna­ko­mi­tym muzy­kom z nasze­go kościo­ła oraz wspa­nia­łym arty­stom – gościom.

W Psal­mie 66. wzy­wa­jąc do śpie­wa­nia na chwa­łę Panu Bogu Te Deum lau­da­mus, za to co Pan Bóg dla nas uczy­nił, Psal­mi­sta woła: Sław­cie Boga z rado­ścią, wszyst­kie zie­mie, opie­waj­cie chwa­łę Jego imie­nia, cześć Mu świet­ną oddaj­cie! Psal­mi­sta w Psal­mie 104. wyra­ża jesz­cze ina­czej swo­je podzię­ko­wa­nie w sło­wach: Bło­go­sław, duszo moja, Pana! Z Two­ich kom­nat nawad­niasz góry, aby owo­cem Twych dzieł nasy­cić zie­mię. Każesz rosnąć tra­wie dla bydła i rośli­nom, by czło­wie­ko­wi słu­ży­ły, aby z roli doby­wał chleb.

Modli­twa, któ­rą odmó­wi­my na koniec dzi­siej­szej Eucha­ry­stii postu­lu­je, aby­śmy wzo­rem Maryi zanie­śli do Nie­ba peł­ne narę­cza dobrych uczyn­ków. Dzie­je się to pomi­mo tego, że Dobry Bóg dopusz­cza na nas ludzi pró­by i pozwa­la przejść czło­wie­ko­wi przez róż­ne, nawet bar­dzo trud­ne doświad­cze­nia. Waż­ne jest, aby dzię­ki nim „Wzro­sła w nas dys­po­zy­cyj­ność, lojal­ność sta­ła się bar­dziej przej­rzy­sta, poko­ra głęb­sza, odwa­ga powięk­szy­ła się wraz ze szla­chet­no­ścią” — na wzór Pan­ny Maryi, Mat­ki Syna Boże­go, Naszej Pani Mariac­kiej. Módl­my się, aby nasze życie, któ­re prze­ży­wa­my in per­so­na, bez pośred­nic­twa, a nie­kie­dy w samot­no­ści, opusz­cze­niu, cier­pie­niu, przy­nio­sło peł­ne narę­cza owo­ców, któ­re spodo­ba­ją się Panu. Amen. 

/​ks. inf. dr Dariusz Raś/