Dzi­siaj, po uro­czy­stej sumie uda­li­śmy się do „mariac­kich Łagiew­nik”. Po odczy­ta­niu modli­twy do Boże­go Miło­sier­dzia odśpie­wa­li­śmy supli­ka­cję „Świę­ty Boże…” i zawie­rzy­li­śmy się w pie­śni „Jezu ufam Tobie”. 

W pierw­szą nie­dzie­lę po Wiel­ka­no­cy obcho­dzi­my świę­to Miło­sier­dzia Boże­go. Do kalen­da­rza litur­gicz­ne­go dla archi­die­ce­zji kra­kow­skiej wpi­sał je w 1985 roku kard. Fran­ci­szek Machar­ski. Na proś­bę Epi­sko­pa­tu Pol­ski Ojciec Świę­ty Jan Paweł II w 1995 roku wpro­wa­dził to świę­to dla wszyst­kich die­ce­zji w Pol­sce, a w dniu kano­ni­za­cji sio­stry Fau­sty­ny 30 kwiet­nia 2000 roku ogło­sił je dla całe­go Kościoła.

Inspi­ra­cją do ogło­sze­nia świę­ta Miło­sier­dzia Boże­go były sło­wa Jezu­sa skie­ro­wa­ne do sio­stry Fau­sty­ny w 1931 roku: Pra­gnę, aże­by pierw­sza nie­dzie­la po Wiel­ka­no­cy była świę­tem Miło­sier­dzia (Dz. 299). Pra­gnę, aby świę­to Miło­sier­dzia, było uciecz­ką i schro­nie­niem dla wszyst­kich dusz, a szcze­gól­nie dla bied­nych grzesz­ni­ków. W dniu tym otwar­te są wnętrz­no­ści miło­sier­dzia Mego, wyle­wam całe morze łask na dusze, któ­re się zbli­żą do źró­dła  miło­sier­dzia  Moje­go. Któ­ra dusza  przy­stą­pi do spo­wie­dzi i Komu­nii świę­tej, dostą­pi zupeł­ne­go odpusz­cze­nia win i kar. W dniu tym otwar­te są wszyst­kie upu­sty Boże, przez któ­re pły­ną łaski (Dz. 699).