Aby ogra­ni­czyć roz­prze­strze­nia­nie się zło­śli­we­go koro­na­wi­ru­sa zamknię­to insty­tu­cje publicz­ne, domy kul­tu­ry, teatry, ope­ry, kina, restau­ra­cje, jadło­daj­nie, pla­ców­ki edu­ka­cyj­ne, szko­ły i uczel­nie wyż­sze. Wyda­je się, że kościo­ły, kapli­ce wyzna­nio­we z powo­du rady­kal­ne­go pra­wa w prak­ty­ce rów­nież są otwar­te tyl­ko dla nie­licz­nych. Jak więc w tej sytu­acji zamknię­te­go, izo­lu­ją­ce­go nas oto­cze­nia i świa­ta otwie­rać ser­ca? Dzi­siej­sze sło­wo uczy nas jak to robić. Bo prze­cież jako wie­rzą­cy w Chry­stu­sa jeste­śmy cią­gle powo­ła­ni do otwartości.

Tak mówi do nas Pan Bóg w Księ­dze Eze­chie­la: „Oto otwie­ram wasze gro­by i wydo­by­wam was z gro­bów (…) Ja jestem Pan, gdy wasze gro­by otwo­rzę i z gro­bów was wydo­bę­dę, ludu mój” (por. Ez 37, 12–14). Oczy­wi­ście w pro­roc­twie cho­dzi o radość ze zmar­twych­wsta­nia jako powszech­ne­go prze­zna­cze­nia ludzi. A w Ewan­ge­lii dnia Zba­wi­ciel Jezus, oka­zu­jąc głę­bo­kie wzru­sze­nie, przy­cho­dzi do gro­bu Łaza­rza i daje nam potwier­dze­nie mocy Boga. Mówi: „Usuń­cie kamień!”, tzn. otwórz­cie gro­bo­wiec w któ­rym od kil­ku dni spo­czy­wa zmar­ły. Potem wska­zu­je na Łaza­rza i pro­si: „Roz­wiąż­cie go i pozwól­cie mu cho­dzić” (por. J 11, 40–45). To sło­wo wskrze­sza w nas dzi­siaj nadzie­ję. Wie­rzy­my w zmar­twych­wsta­nie, to poko­na­my wszel­kie trud­no­ści w otwie­ra­niu siebie.

W cza­sie epi­de­mii bądź­my otwar­ci na życie, nad któ­rym świe­ci prze­cież słoń­ce zmar­twych­wsta­nia. Bądź­my otwar­ci na auto­ry­te­ty medycz­ne, uczą­ce praw­dy o cho­ro­bach, prze­strze­ga­ją­ce przed lek­ce­wa­że­niem zale­ceń i zachę­ca­ją­ce do spo­ko­ju. Bądź­my rów­nież otwar­ci na potrze­bu­ją­cych, tak jak nasze Sio­stry Duchacz­ki, z ul. Szpi­tal­nej 10, któ­re zacho­wu­jąc wszel­kie środ­ki ostroż­no­ści wspo­ma­ga­ją w tym cza­sie codzien­nie potrze­bu­ją­cych chle­bem i her­ba­tą. Bądź­my otwar­ci na pra­cę nad sobą, na zgłę­bia­nie Pisma Świę­te­go, na choć­by pry­wat­ne Gorz­kie Żale czy Dro­gę Krzy­żo­wą z modli­tew­ni­ka. W modli­twie i czy­nach miesz­ka nadzie­ja. Tak ją wyzwa­la­my dzię­ki Bogu.

Bądź­my otwar­ci rów­nież na zamy­śle­nia wiel­ko­post­ne — reko­lek­cje. To świet­ny czas, aby prze­ży­wać je przez okno Inter­ne­tu na mariac​ki​.com i kana­le YouTu­be archi­die­ce­zji kra­kow­skiej. Codzien­nie, od dzi­siaj do czwart­ku o 18:30 zapra­sza­my Was kra­ko­wian i chęt­nych na ucztę sło­wa. A będzie je gło­sił dla nas, dla mia­sta w cza­sie epi­de­mii, ks. dr Woj­ciech Węgrzy­niak, bibli­sta. Bądź­my głod­ni Sło­wa Boże­go, któ­re jest całe o nadziei. Bądź­my na nie otwar­ci. Bo któż jak nie my ma dać świa­tu Dobrą Nowinę?

/​ks. inf. Dariusz Raś/