W nie­dzie­lę, 25 wrze­śnia pod­czas Litur­gii o godz. 13.00 zosta­nie wyko­na­na Msza Es-dur na chór, soli­stów i orga­ny Fran­cisz­ka Mirec­kie­go (1791−1862) — kom­po­zy­to­ra zwią­za­ne­go z bazy­li­ką Mariacką.

Naj­praw­do­po­dob­niej będzie to pra­wy­ko­na­nie tej kom­po­zy­cji. Nie zacho­wa­ły się bowiem żad­ne infor­ma­cje o jej wcze­śniej­szych pre­zen­ta­cjach. Zacho­wa­ny ręko­pis dzie­ła został opra­co­wa­ny do wyko­na­nia przez muzy­ków mariac­kie­go zespo­łu Cap­pel­la Marialis.

Fran­ci­szek Mirec­ki — uro­dził się w 1791 roku w rodzi­nie orga­ni­sty mariac­kie­go, a tak­że dar­czyń­cy kape­li mariac­kiej — Fran­cisz­ka Mirec­kie­go. Jego chrzest odbył się w koście­le Mariac­kim w Kra­ko­wie 30 mar­ca 1791 roku. W 1806 roku był dysz­kan­ci­stą w chó­rze tegoż kościo­ła. W tym samym roku jego ojciec został zastrze­lo­ny przez skrzyp­ka kape­li mariac­kiej, a infu­łat Jerzy Mie­ro­szew­ski powie­rzył Fran­cisz­ko­wi junio­ro­wi funk­cję orga­ni­sty mariac­kie­go. W 1814 roku wyje­chał do Wied­nia, gdzie pod­jął naukę kom­po­zy­cji, a tak­że kon­ty­nu­ował naukę gry na for­te­pia­nie. Miesz­kał i uczył się m.in. w Wene­cji, Medio­la­nie, Pary­żu i Genui. Jego utwo­ry wysta­wia­ne były w La Sca­li. W 1838 roku powró­cił do Kra­ko­wa i otrzy­mał pozwo­le­nie na zało­że­nie szko­ły muzycz­nej — Szko­ły Śpie­wu i Muzy­ki (ofi­cjal­nie nazy­wa­nej Szko­łą i Bur­są Muzycz­ną). W 1843 roku objął funk­cję dyrek­to­ra arty­stycz­ne­go teatru kra­kow­skie­go. Zmarł 29 maja 1862 roku w Krakowie.

Życiorys na podstawie książki Barbary Ostafin „Z Krakowa do La Scali. Franciszek Mirecki (1791−1862). Monografia”.