Co roku w ostat­nią nie­dzie­lę stycz­nia, przy­pa­da Świa­to­wy Dzień Trę­do­wa­tych. Dokład­na licz­ba trę­do­wa­tych na świe­cie nie jest zna­na. Wia­do­mo nato­miast, ilu trę­do­wa­tych rocz­nie tra­fia na lecze­nie w ośrod­kach, szpi­ta­lach, ambu­la­to­riach, sta­cjach misyj­nych. Licz­bę zare­je­stro­wa­nych każ­de­go roku przy­pad­ków trą­du poda­je Świa­to­wa Orga­ni­za­cja Zdro­wia (WHO). Dane w XXI wie­ku wska­zu­ją dwie­ście tysię­cy. Ponad 20 tys. cho­rych to dzie­ci poni­żej pięt­na­ste­go roku życia. Wyle­czo­nych z cho­ro­by na świe­cie żyje kil­ka­na­ście milio­nów. Wśród nich ponad dwa milio­ny to oso­by nie­peł­no­spraw­ne. Dzień Trę­do­wa­tych uzmy­sła­wia nam rów­nież, że świat potrze­bu­je cią­gle dobrych leka­rzy, porad­ni i uzdrowisk.

Eucha­ry­stia, dla­te­go ist­nie­je, aby leczyć. Jest naszym uzdro­wi­skiem. Cze­go nie potra­fi już ule­czyć medy­cy­na, szpi­tal i reha­bi­li­ta­cja, tego doko­nu­je Ona. Eucha­ry­stia nie jest nagro­dą, jest nadzie­ją. Nie jest zło­tym meda­lem za życie według cnót, ale lekar­stwem. Chry­stus lekarz daje coty­go­dnio­wą szan­sę na nasze uzdro­wie­nie. Eucha­ry­stia jest lekar­stwem, któ­re oczysz­cza nas wewnętrz­nie, uzdal­nia do uzdro­wie­nia życia. Oso­by prze­sta­ją się mar­twić, nie­po­ko­ić, wcho­dzą na dro­gę ewan­ge­licz­ną. Przy­czy­na uzdro­wie­nia z dole­gli­wo­ści leży jak­że czę­sto w duszy.

Wte­dy była sobo­ta. Kafar­naum. Jezus w sza­bat wszedł do syna­go­gi. Był w syna­go­dze czło­wiek opę­ta­ny przez ducha nie­czy­ste­go. Zaczął krzy­czeć: „Cze­go chcesz od nas, Jezu­sie Naza­rej­czy­ku? Przy­sze­dłeś nas zgu­bić. Wiem, kto jesteś: Świę­ty Boży”. Lecz Jezus roz­ka­zał: „Milcz i wyjdź z nie­go”. Wte­dy duch nie­czy­sty zaczął go tar­gać i z gło­śnym krzy­kiem wyszedł z nie­go. A wszy­scy się zdu­mie­li… Ten dzi­siej­szy frag­ment nas zachwy­ca pro­sto­tą. Miej­sce sza­ba­to­wych spo­tkań i modli­twy ludzi — syna­go­ga sta­je się uzdro­wi­skiem dla ludzi. Przez Jezu­sa Chry­stu­sa.

Sło­wo Boże jest żywe. Nie wpro­wa­dza w błąd. To zna­czy, że Jezus uzdra­wia rów­nież dziś. Nie teo­re­tycz­nie, ale prak­tycz­nie. Bo Ewan­ge­lia to nie sama nauka, ale prak­ty­ka Jezu­sa Chry­stu­sa. Myśl­my o tym, że Jezus może nas uzdro­wić i uwol­nić od utra­pień. Patrz­my na Nie­go z pra­gnie­niem uzdro­wie­nia. Na Eucha­ry­stię nie chodź­my, bo tak trze­ba, ale raczej spo­tkaj­my się z Bogiem, któ­ry uzdra­wia, uwal­nia. Bo tutaj jest uzdro­wi­sko. Amen.

/​ks. inf. Dariusz Raś/