Ks. Sta­ni­sław Szmidt, sale­zja­nin (1936−2019), jest auto­rem pol­skie­go tek­stu pie­śni kościel­nej. Napi­sał ją do nut jezu­ity Juana Anto­nio Espi­no­zy. Sło­wa są rzecz jasna inspi­ro­wa­ne modli­twą. A oto one:
Ser­ce wiel­kie nam daj
Zdol­ne objąć świat
Panie ser­ce nam daj
Męż­ne w wal­ce ze złem

W modli­twie cho­dzi o nasze ser­ce, któ­re win­no bar­dzo sze­ro­ko kochać ludzi, świat w naj­drob­niej­szych szcze­gó­łach. Wpi­su­ją się te sło­wa w czerw­co­wą tra­dy­cję modli­twy za pomo­cą Lita­nii do Ser­ca Jezu­sa. Ochrzcze­ni są zapro­sze­ni w ten spo­sób jak­by w Hima­la­je ducho­we. Celem chrze­ści­ja­ni­na jest prze­cież wzno­sze­nie myśli ku górze, nabie­ra­nie ducha, odkry­wa­nie zamia­rów wiel­kie­go Ser­ca Boże­go. 

Ser­ce Jezu­sa pro­wa­dzi nas do rze­czy­wi­sto­ści Domu Ojca, bo ani oko nie widzia­ło, ani ucho nie sły­sza­ło, ani ser­ce czło­wie­ka nie zdo­ła­ło pojąć, jak wiel­kie rze­czy przy­go­to­wał Bóg tym, któ­rzy Go miłu­ją (1 Kor 2,9). Nie­sa­mo­wi­te jest to, że Jezus Chry­stus był całe swo­je publicz­ne życie cią­gle w dro­dze. Jego ser­ce wiel­kie miło­ścią biło cią­gle dla ludzi. Ale czy prze­sta­ło? Otóż nie. Eucha­ry­stia to prze­strzeń Ser­ca Boże­go, któ­re nigdy się nie męczy. Kie­dy na niej sta­je­my obej­mu­je­my sze­ro­ko świat naszy­mi modli­twa­mi, dzię­ku­je­my za czas ostat­nich kil­ku dni, prze­wi­du­je­my i pro­si­my za cały następ­ny tydzień, ubez­pie­cza­my nasze wszyst­kie kro­ki, wię­cej, modli­my się za grzesz­ni­ków, niko­go przy tym nie wyklu­cza­jąc, się­ga­my rów­nież do tajem­ni­cy nie­ba Świę­tych, wspo­mi­na­my naszych kocha­nych zmar­łych. Nie­bo i zie­mia prze­pla­ta­ją się na Eucha­ry­stii jak noc i dzień. Bo Eucha­ry­stia to prze­strzeń uni­wer­sal­nej logi­ki Boże­go Serca.

Sły­szy­my dzi­siaj w ewan­ge­licz­nym opo­wia­da­niu wg św. Mate­usza o roze­sła­niu Apo­sto­łów. Ucznio­wie dosta­ją zada­nie, mają zostać spe­cja­li­sta­mi od poka­zy­wa­nia świa­tu wiel­kich roz­mia­rów Ser­ca Boże­go (zob. Mt 9, 38). Bóg potrze­bu­je wła­śnie do tego czło­wie­ka wie­rzą­ce­go. Potrze­bu­je de fac­to ludzi o róż­no­rod­nych spe­cjal­no­ściach, powo­ła­niach, umie­jęt­no­ściach, róż­nych oso­bo­wo­ści, tem­pe­ra­men­tów. To samo zada­nie stoi przed wszyst­ki­mi. Umac­niać ludzi w podró­ży życia ku wiel­kim aspi­ra­cjom i pla­nom Ser­ca Ojca. Dla­te­go życz­my sobie przed waka­cja­mi A.D. 2023 odkry­wa­nia zamy­słów Ser­ca Boże­go na modli­twie i życiu. Życz­my sobie suk­ce­sów w poka­zy­wa­niu świa­tu Boga:
Ser­ce wiel­kie nam daj
Zdol­ne objąć świat
Panie ser­ce nam daj
Męż­ne w wal­ce ze złem. Amen.

/​ks. inf. Dariusz Raś/