Jak się ma współczesna muzyka kościelna?  Jest z nią lepiej czy gorzej niż jeszcze kilka wieków temu? Podoba się nam czy nie?

Woli­my sta­re, naboż­ne, choć nie­co nie­raz ckli­we pie­śni czy może żywe utwo­ry gra­ne na gita­rach i wyśpie­wy­wa­ne przez para­fial­ne zespo­ły młodzieżowe?

A może cho­rał gre­go­riań­ski? Kolę­dy czy raczej kano­ny z Taize? I co na to Pan Bóg? Podo­ba­ją Mu się te nasze psal­my i hymny?

Śpie­wa­my dla sie­bie, by „lepiej nam się modli­ło” czy może na Jego chwałę? 

Jak się oka­zu­je — muzy­ka kościel­na to nie taka pro­sta spra­wa! Może­my się obu­rzać na nad­uży­cia, mieć swo­je upodo­ba­nia, ale nie wol­no nam zapo­mi­nać, że rów­nież tę dzie­dzi­nę zwią­za­ną z litur­gią obo­wią­zu­ją pew­ne reguły.

O tym, DLACZEGO NA ŚLUBIE NIE BĘDZIE ALLELUJA ZE „SHREKA”, a wie­lu innych utwo­rów orga­ni­sta po pro­stu grać nigdy nie powi­nien — opo­wie już 12 stycz­nia o. Grze­gorz Doniec, dominikanin.

Ojciec Grze­gorz Doniec świę­ce­nia pre­zbi­te­ra­tu przy­jął w 2016 roku. Jest muzy­kiem-instru­men­ta­li­stą oraz pasjo­na­tem litur­gii i muzy­ki litur­gicz­nej. Ukoń­czył Aka­de­mię Muzycz­ną w Kra­ko­wie w kla­sie klar­ne­tu. Kon­cer­to­wał m.in. z Orkie­strą Pań­stwo­wej Fil­har­mo­nii. W Zako­nie, jako wie­lo­let­ni kan­tor, uczył śpie­wu i był ini­cja­to­rem róż­nych ini­cja­tyw muzycz­nych, zwią­za­nych głów­nie z popu­la­ry­za­cją cho­ra­łu gre­go­riań­skie­go. Swo­ją pra­cę magi­ster­ską z teo­lo­gii poświę­cił pre­zen­ta­cji muzy­ki litur­gicz­nej w uję­ciu Jose­pha Rat­zin­ge­ra – Bene­dyk­ta XVI. Kon­ty­nu­uje stu­dia licen­cjac­ko-dok­to­ranc­kie na Wydzia­le Teo­lo­gicz­nym Uni­wer­sy­te­tu Papie­skie­go św. Jana Paw­ła II w Kra­ko­wie. W Szko­le Kan­to­rów przy Zako­nie Domi­ni­ka­nów pro­wa­dzi zaję­cia z teo­lo­gii litur­gii i dobo­ru śpie­wu liturgicznego.