0:00/ 0:00

Zeskanuj, aby wesprzeć Bazylikę

spark-qr mobile
POKAŻ MNIEJ

Przekaż ofiarę dla Bazyliki Mariackiej
w Krakowie z użyciem aplikacji Spark

Nie masz aplikacji? Wejdź na spark.pl
ZAMKNIJ

Przekaż ofiarę dla Bazyliki Mariackiej
w Krakowie z użyciem aplikacji Spark

Przejdź

lub na 70 1240 1431 1111 0000 1045 5360 (numer konta parafii)

Aplikacja dostępna dla platformy

Kazania

Obraz Boga

Obraz Boga

Dzięk­czy­nie­nie i pod­su­mo­wa­nie roku w bazy­li­ce Mariac­kiej w Kra­ko­wie — 31 grud­nia AD 2023 

Dro­dzy Kra­ko­wia­nie i Goście,

W ten szcze­gól­ny dzień nie­dziel­ny, we wspo­mnie­nie świę­te­go papie­ża Syl­we­stra, dobre­mu Bogu czy­ni­my dzięk­czy­nie­nie i zapra­sza­my Go do następ­nych tajem­nic kalen­da­rza, któ­ry nazy­wa się „Rok 2024”. Nie wie­my do koń­ca, co przy­nie­sie. Zasko­cze­nia bowiem nam nie bra­ku­je w ostat­nich cza­sach: epi­de­mie, woj­ny, zamie­sza­nie. Jed­nak nowe nadzie­je wią­że­my cią­gle z naszą wia­rą i z refor­mu­ją­cym się cią­gle Kościo­łem, któ­ry prze­ja­wiał nam się jako syno­dal­ny.

Papież Fran­ci­szek wie­le mówi o swo­im marze­niu o Koście­le. Dla nie­go ma rację bytu tyl­ko „Kościół z drzwia­mi otwar­ty­mi dla wszyst­kich”, któ­ry patrzy na ludz­kość z miło­sier­dziem, któ­ry słu­cha i dia­lo­gu­je. Ojciec świę­ty widzi Kościół, któ­ry „nie jest spo­la­ry­zo­wa­nym par­la­men­tem, ale miej­scem łaski i komu­nii”. On pro­si, aby­śmy wspól­no­ty para­fial­ne widzie­li wła­śnie w tym klu­czu. Stąd, przed ołta­rzem Mariac­kim, pro­si­my dzi­siaj Boga, aby chro­nił nas przed wszel­kim złem zamknię­cia i zatwar­dzia­ło­ści ser­ca. Pro­śmy Boga, aby wypo­wie­dział nad nami swo­je Sło­wo, jak w Pro­lo­gu Ewan­ge­lii Św. Jana. Nie pole­ga­my prze­cież tyl­ko na sobie, na wła­snych umie­jęt­no­ściach, liczy­my, że On będzie dzia­łał swo­im Sło­wem, któ­re sta­je się Cia­łem. Sta­je się cudem.

Przy żłób­ku Nowo­na­ro­dzo­ne­go Pana, z głę­bin mądro­ści Kościo­ła, papież Fran­ci­szek upo­mi­na się o obraz Boga w XXI wie­ku: „Może­my zadać sobie pyta­nie: w jakie­go Boga wie­rzy­my? (…) Zawsze powra­ca fał­szy­wy obraz ode­rwa­ne­go i obra­ża­ją­ce­go się boż­ka, któ­ry jest uprzej­my dla dobrych, a zło­ści się na złych; boga stwo­rzo­ne­go na nasze podo­bień­stwo, przy­dat­ne­go tyl­ko do roz­wią­zy­wa­nia naszych pro­ble­mów i usu­wa­nia naszych nie­szczęść. On nato­miast nie uży­wa magicz­nej różdż­ki, nie jest komer­cyj­nym boż­kiem »wszyst­kie­go i natych­miast«; nie zba­wia nas naci­śnię­ciem guzi­ka, lecz sta­je się bli­skim, aby zmie­nić rze­czy­wi­stość od wewnątrz. A jed­nak, jak­że zako­rze­nio­na jest w nas świa­to­wa idea boga dale­kie­go i kon­tro­lu­ją­ce­go, suro­we­go i potęż­ne­go, któ­ry poma­ga swo­im zwy­cię­żać nad inny­mi!”(…) (Papież Fran­ci­szek, Homi­lia na Paster­kę 2023).

Dro­dzy Bra­cia i Siostry,

Ten wie­czór to rów­nież czas na powie­dze­nie sobie nawza­jem sło­wa. Sło­wa ulu­bio­ne­go przez Boga. Sło­wa „dzię­ku­ję!”. Prze­cież od tego sło­wa bie­rze nazwę sakra­ment Eucha­ry­stii, czy­li dzię­ko­wa­nia. Księ­żom, sio­strom zakon­nym, rad­nym para­fial­nym rady dusz­pa­ster­skiej, eko­no­micz­nej, muzycz­nej, licz­nym odda­nym pra­cow­ni­kom, wolon­ta­riu­szom, kra­ko­wia­nom oraz gościom korzy­sta­ją­cym z posłu­gi w koście­le Mariac­kim skła­dam podzię­kę za roz­wi­ja­nie dzie­dzic­twa tej 800-let­niej parafii.

W paź­dzier­ni­ku br. odby­ło się tra­dy­cyj­ne licze­nie prak­ty­ku­ją­cych na tere­nie Sta­re­go Mia­sta. Stąd wie­my, że w tym dniu w koście­le Mariac­kim uczest­ni­czy­ło w Eucha­ry­stii nie­dziel­nej 2082 osób (domi­ni­can­tes), w całej para­fii nato­miast, we wszyst­kich jej kościo­łach było ich 7986. Przyj­mu­ją­cych Komu­nię św., (com­mu­ni­can­tes), w koście­le Mariac­kim było 913, a w całej para­fii 3813, co sta­no­wi 42% wszyst­kich modlą­cych się pod­czas nie­dziel­nych Eucharystii.

Bogu niech będą dzię­ki za to, że byli­śmy w koście­le Mariac­kim sza­fa­rza­mi aż 79 sakra­men­tów chrztu, a ogó­łem w całej para­fii, we wszyst­kich kościo­łach na jej tere­nie udzie­lo­no ich 170. Jed­nak­że dzie­ci pocho­dzą­cych z samej para­fii ochrzczo­no dwo­je, a zmar­łych ode­szło od nas do wiecz­no­ści aż 20. To świad­czy o pro­ce­sie pusto­sze­nia obsza­ru Sta­re­go Mia­sta, co z żalem odno­to­wu­je­my. W bie­żą­cym jesz­cze roku do I Komu­nii Św. przy­stą­pi­ło u nas 17 dzie­ci, a na tere­nie para­fii, licząc łącz­nie z inny­mi ośrod­ka­mi, w tym kate­chu­me­nal­ny­mi, po raz pierw­szy do Komu­nii przy­stą­pi­ło jesz­cze 47 osób. Zna­my rów­nież licz­bę udzie­lo­nych w cią­gu całe­go roku komu­nii świę­tych z nasze­go kościo­ła. Było ich ponad 130 tysię­cy. Księ­ży gości z kra­ju i zagra­ni­cy korzy­sta­ją­cych z cele­bry odno­to­wa­no w księ­dze w zakry­stii 446. Dzię­ku­je­my im, rów­nież kar­dy­na­łom i bisku­pom, za wspól­no­tę Eucha­ry­stii w koście­le Mariackim.

Kon­wer­sji na kato­li­cyzm było 6. Bierz­mo­wa­nych – z uwa­gi na comie­sięcz­ne bierz­mo­wa­nie dla doro­słych – było w naszym koście­le aż 276. W innych kościo­łach na tere­nie para­fii udzie­lo­no 65 sakra­men­tów bierz­mo­wa­nia. Z taką samą rado­ścią infor­mu­je­my, że w samej bazy­li­ce Mariac­kiej pobło­go­sła­wio­no 26 nowych mał­żeństw sakra­men­tal­nych. Ślu­bów kościel­nych w kościo­łach z tere­nu para­fii pobło­go­sła­wio­no aż 67.

Jako wspól­no­ta para­fial­na wraz z zespo­łem wolon­ta­riu­szy, obej­mu­je­my cha­ry­ta­tyw­nie tro­ską licz­nych potrze­bu­ją­cych, chlu­bi­my się licz­ny­mi „tema­tycz­ny­mi” kwe­sta­mi po Mszach świę­tych, któ­re osią­gnę­ły w tym roku sumę prze­kra­cza­ją­cą war­tość 100 tysię­cy, pusz­ką św. Anto­nie­go oraz skar­bo­ną ubo­gich. Dzię­ku­je­my za to dzie­ło Bogu. Niech On sam dzia­ła w ser­cach mniej zarad­nych życiowo.

Wyra­ża­my rów­nież wdzięcz­ność wszyst­kim życz­li­wym insty­tu­cjom i fun­da­cjom, a w szcze­gól­no­ści Spo­łecz­ne­mu Komi­te­to­wi Odno­wy Zabyt­ków Kra­ko­wa, Naro­do­we­mu Fun­du­szo­wi Rewa­lo­ry­za­cji Zabyt­ków Kra­ko­wa, Mini­ster­stwu Kul­tu­ry i Dzie­dzic­twa Naro­do­we­go, Mało­pol­skie­mu Urzę­do­wi Mar­szał­kow­skie­mu, Urzę­do­wi Mia­sta Kra­ko­wa oraz tak wie­lu codzien­nym dar­czyń­com indywidualnym.

W tym roku Para­fia Mariac­ka roz­po­czę­ła trzy­let­ni pro­jekt klu­czo­wy pod nazwą „Dzie­dzic­two bazy­li­ki Mariac­kiej – kon­ser­wa­cja ele­wa­cji wież kościo­ła”. Z suk­ce­sem uda­ło się przy­wró­cić blask kró­lew­skiej koro­nie na wie­ży hej­na­li­cy, a na tego­rocz­ne pra­ce wydat­ko­wa­li­śmy prze­szło 960.000 zł. Wraz z Mini­ster­stwem Kul­tu­ry i Dzie­dzic­twa Naro­do­we­go uda­ło się rów­nież prze­pro­wa­dzić pro­jekt ska­no­wa­nia ołta­rza wiel­kie­go dłu­ta Wita Stwo­sza wraz z całym wnę­trzem naszej bazy­li­ki. Efek­ty tych prac już w stycz­niu nowe­go roku będzie moż­na obej­rzeć na naszej stro­nie inter­ne­to­wej. Para­fia pod­pi­sa­ła umo­wę z Woje­wódz­twem Mało­pol­skim na reali­za­cję zada­nia pod nazwą „Remont kon­ser­wa­tor­ski wie­ży dzwon­nej Bazy­li­ki Mariac­kiej w Kra­ko­wie”, kosz­ty reali­za­cji wynio­są oko­ło ponad 3.000.000 zł a same pra­ce potrwa­ją do roku 2025. Wspól­nie z Mar­szał­kiem Woje­wódz­twa Mało­pol­skie­go pro­wa­dzi­li­śmy sze­reg dzia­łań kul­tu­ral­nych pro­mu­ją­cych pol­ską muzy­kę sakral­ną, dzię­ki otrzy­ma­ne­mu wspar­ciu finan­so­we­mu uda­ło się zre­ali­zo­wać nagra­nia tele­dy­sków z wnę­trza bazy­li­ki Mariac­kiej z udzia­łem mariac­kie­go zespo­łu Cap­pel­la Maria­lis, a tak­że w grud­niu nasz zespół mógł zapre­zen­to­wać się pod­czas kon­cer­tów w Lipsku.

Sio­stry i Bra­cia,

Prze­ży­li­śmy ostat­ni rok, anga­żo­wa­li­śmy się w misję ewan­ge­li­za­cji, trosz­czy­li­śmy się o for­ma­cję naszych wspól­not i grup, dba­li­śmy o utrzy­ma­nie księ­ży, kra­kow­skich zako­nów kon­tem­pla­cyj­nych, semi­na­rium, uni­wer­sy­te­tów kato­lic­kich, jak rów­nież o per­so­nel świec­ki oraz pro­wa­dzi­li­śmy kon­ser­wa­cję powie­rzo­nych nam przez Opatrz­ność zabyt­ków dzie­dzic­twa UNESCO. Ufa­my Bogu i mamy wiel­kie nadzie­je wspar­te Sło­wem Bożym, że Anno Domi­ni 2024 będzie cza­sem bło­go­sła­wio­nym. Z tego powo­du zapra­szam wszyst­kich do ado­ra­cji żłób­ka. Ten znak poka­zu­je ewan­ge­licz­ny styl bycia nasze­go Boga. Bo co jest Jego sty­lem? O tym nie wol­no nam nigdy zapo­mi­nać: jest nim bli­skość, współ­czu­cie i czu­łość. W Jezu­sie w Betle­jem widocz­ny jest przy­cią­ga­ją­cy nas do sie­bie aspekt Boga. Nie bio­rą­cy nas siłą, stra­chem, wła­dzą, nie narzu­ca­ją­cy nam swo­jej praw­dy i spra­wie­dli­wo­ści. Po pro­stu nasz Bóg jest taki dla­te­go, że jest wszech­mo­gą­cy. On ina­czej nie potra­fi, jak być dobrym Ojcem. Świadcz­my na co dzień o obli­czu takie­go Boga. Do tego zachę­ca nas papież Fran­ci­szek. Amen.

Ks. inf. dr Dariusz Raś, archi­pre­zbi­ter kościo­ła Mariac­kie­go w Krakowie