Z Bożej Opatrz­no­ści Para­fia Pan­ny Maryi wita dziś w ofi­cjal­ny spo­sób bisku­pa Grze­go­rza Rysia, wizy­tu­ją­ce­go kano­nicz­nie naszą wspól­no­tę. To para­fia od swo­ich począt­ków nie­zwy­kle ory­gi­nal­na. Fara kra­kow­ska wyróż­nia­ła i wyróż­nia się na wie­le spo­so­bów. A to histo­rią od lat 20-tych XIII wie­ku, ery­go­wa­niem przez sła­wet­ne­go bisku­pa Kra­ko­wa, Iwo z Odro­wą­żów, pięk­nym wschod­nim zorien­to­wa­nym uło­że­niem na naj­więk­szym ryn­ku Euro­py, jako ser­ce pośród cia­ła śre­dnio­wiecz­ne­go nowe­go mia­sta, hono­rem kościo­ła archi­pre­zbi­te­rial­ne­go, wiel­kim cen­trum modli­twy 60 man­sjo­na­rzy, 47-ma pro­bosz­cza­mi, 44 infu­ła­ta­mi mariac­ki­mi, legen­da­mi: dwo­ma brać­mi od wież, hej­na­łem, żół­tą ciżem­ką, wiel­ką sła­wą fun­da­cji fami­lij­nych, wypra­wą Jana III Sobie­skie­go pod Wie­deń, któ­ry stąd na oca­le­nie Euro­py wyru­szył, wspar­ciem insu­rek­cji kościuszkowskiej.
Dziś para­fia cią­gle nie prze­sta­je zaska­ki­wać ory­gi­nal­no­ścią. Funk­cje kul­tu­ro­we i bycie desty­na­cją tury­stycz­ną doda­ją uro­ku temu, co sta­re. Para­fia z para­fii tery­to­rial­nej sta­ła się per­so­nal­ną. W zwy­kłe nie­dzie­le uczęsz­cza do kościo­ła far­ne­go, rek­to­ral­nych oraz zakon­nych do 15 000 wier­nych, a z funk­cji kon­fe­sjo­na­łu mariac­kie­go korzy­sta zwy­kle 300-stu peni­ten­tów dzien­nie. Bory­ka­my się jed­nak na co dzień z kil­ko­ma pro­ble­ma­mi: np. hała­su, pijań­stwa, noc­ne­go han­dlu cia­łem, sta­rze­niem się para­fian. Ale w miej­sce sta­rych rodzin zwią­za­nych z kościo­łem Mariac­kim poja­wia­ją się nowe ini­cja­ty­wy wspól­not, spo­śród któ­rych wyróż­nij­my naj­młod­szą pupil­kę: PANAMĘ. Gru­pu­je ona star­szą mło­dzież for­mu­ją­cą się do wolon­ta­ria­tu na Świa­to­we Dni Mło­dzie­ży 2019, roz­wa­ża­jąc papie­skie orę­dzia, poszu­ku­jąc odpo­wie­dzi na pyta­nia u pro­gu doro­sło­ści, kwe­stu­jąc na bilet lot­ni­czy dla tych naj­bied­niej­szych spo­śród nich. Mło­dą wspól­no­tą są rów­nież Warsz­ta­ty Tera­pii Zaję­cio­wej, któ­re zaj­mu­ją naj­star­szych z naszych para­fian pra­cą ręko­dziel­ni­czą. (O gru­pach „sta­rych” i „mło­dych” spo­ro napi­sa­li­śmy w ankie­cie dusz­pa­ster­skiej i spo­ty­ka­my się z nimi w cza­sie wizytacji).
Aby spro­stać funk­cji kul­tu­ro­wej para­fia poszu­ku­je zewnętrz­ne­go dofi­nan­so­wa­nia swo­ich wysił­ków w dzie­le reno­wa­cji i kon­ser­wa­cji zabyt­ków dzie­dzic­twa. Od poprzed­niej wizy­ta­cji w 2009 roku wydat­ko­wa­li­śmy na ten cel i prze­pra­co­wa­li­śmy ponad 20 000 000 zło­tych. Przed nami mię­dzy inny­mi jesz­cze wie­le pra­cy przy Ołta­rzu Wiel­kim, napra­wa i wymia­na całych ele­men­tów ustro­ju muzycz­ne­go kościo­ła, posia­da­my bowiem 3 instru­men­ty orga­no­we, z któ­rych dwa utra­ci­ły już swo­ją żywot­ność. Przed nami rów­nież zadba­nie o prze­bu­do­wę skarb­ca. To pra­ca na naj­bliż­szą dekadę.
Bisku­pie Grze­go­rzu, zosta­łeś ochrzczo­ny przy źró­dle mariac­kim, miesz­kasz na co dzień wśród nas, na Pla­cu Mariac­kim. Znasz nas naj­le­piej, pro­si­my o umoc­nie­nie naszych wysił­ków i bło­go­sła­wień­stwo dla pla­nów dusz­pa­ster­skich, wska­za­nie nowych dróg wia­ry dla tej nie­speł­na 800-let­niej cząst­ki die­ce­zji. Niech Duch Świę­ty nam przez Cie­bie pod­po­wia­da dro­gi do świa­ta AD 2017.