26 kwiet­nia w pra­ła­tów­ce odby­ło się spo­tka­nie z Andrze­jem Boch­nia­kiem – twór­cą książ­ki „Dzwo­ny kościo­ła Mariac­kie­go w Kra­ko­wie. Narzę­dzia komu­ni­ka­cji wia­ry. Opo­wieść histo­rycz­na z infor­ma­cja­mi tech­nicz­ny­mi i opi­sem litur­gii dzwonów”. 

Andrzej Boch­niak — star­szy dzwon­nik kate­dry na Wawe­lu — w swo­jej publi­ka­cji przed­sta­wił naj­więk­sze i naj­słyn­niej­sze dzwo­ny kościo­ła Mariac­kie­go: rycer­ski Pół­zyg­munt, kró­lew­ski Tene­brat, misyj­ny Misjo­nał i Miesz­czań­ski zwa­ny tak­że Małym, jak rów­nież te mniejsze.

Pod­czas spo­tka­nia autor książ­ki wygło­sił krót­ki wykład doty­czą­cy tych­że dzwo­nów. Opi­sał ich histo­rię, efek­tow­ne deko­ra­cje, jak rów­nież szcze­gó­ło­we dane tech­nicz­ne. Sku­pił się na uka­za­niu uni­kal­no­ści całe­go sys­te­mu dzwo­nów mariac­kich. „W jed­nym miej­scu, na jed­nej dzwon­ni­cy mamy zespół tak uni­kal­ny. W Euro­pie prze­waż­nie zacho­wa­ły się dzwo­ny poje­dyn­cze. Tutaj we wnę­trzu wie­ży niż­szej mamy cały zespół. Kie­dyś takie dzwo­ny mia­ła Kate­dra Notre Dame, ale w cza­sie Wiel­kiej Rewo­lu­cji Fran­cu­skiej wszyst­kie dzwo­ny, z wyjąt­kiem jed­ne­go, zosta­ły prze­to­pio­ne na arma­ty” – mówił Andrzej Bochniak.

Książ­kę moż­na nabyć w zakry­stii bazy­li­ki Mariac­kiej, w kasie bile­to­wej na pla­cu Mariac­kim 7 i w skle­pie Arkos.