0:00/ 0:00

Zeskanuj, aby wesprzeć Bazylikę

spark-qr mobile
POKAŻ MNIEJ

Przekaż ofiarę dla Bazyliki Mariackiej
w Krakowie z użyciem aplikacji Spark

Nie masz aplikacji? Wejdź na spark.pl
ZAMKNIJ

Przekaż ofiarę dla Bazyliki Mariackiej
w Krakowie z użyciem aplikacji Spark

Przejdź

lub na 70 1240 1431 1111 0000 1045 5360 (numer konta parafii)

Aplikacja dostępna dla platformy

Wydarzenia

Wit Stwosz i jego dzieła w różnych „Kontekstach”

Wit Stwosz i jego dzieła w różnych „Kontekstach”

W dniach 14–15 maja odby­ło się spo­tka­nie mię­dzy­na­ro­do­wych eks­per­tów uczest­ni­czą­cych w pro­gra­mie badaw­czo-kon­ser­wa­tor­skim ołta­rza Wita Stwo­sza w latach 2015–2021. Semi­na­rium nauko­we „Kon­tek­sty” zosta­ło zor­ga­ni­zo­wa­ne w ramach obcho­dów 200-lecia Aka­de­mii Sztuk Pięk­nych im. Jana Matej­ki w Krakowie.

Jak powie­dział pod­czas semi­na­rium prof. Sta­ni­sław Tabisz — rek­tor ASP „Ołtarz Wita Stwo­sza – dzie­ło póź­ne­go śre­dnio­wie­cza, iko­no­gra­ficz­nie ołtarz Zaśnię­cia NMP, a wła­ści­wie jako ele­ment archi­tek­to­nicz­ny — reta­bu­lum ołta­rza głów­ne­go kościo­ła Mariac­kie­go w Kra­ko­wie — jest obiek­tem sakral­nym nie­zwy­kle cen­nym i wyjąt­ko­wym. Jego histo­ria powsta­nia oraz losy w poszcze­gól­nych stu­le­ciach, a zwłasz­cza w XX wie­ku pod­czas zamę­tu II woj­ny świa­to­wej mają cha­rak­ter nie­zwy­kle barw­ny i nie­mal­że sen­sa­cyj­ny”.

Ze wzglę­du na trwa­ją­ce obec­nie pra­ce kon­ser­wa­tor­skie i badaw­cze nad dzie­łem Wita Stwo­sza, Mię­dzy­uczel­nia­ny Insty­tut Kon­ser­wa­cji i Restau­ra­cji Dzieł Sztu­ki ASP w Kra­ko­wie i ASP w War­sza­wie od 2015 roku, corocz­nie orga­ni­zu­je mię­dzy­na­ro­do­we spo­tka­nia spe­cja­li­stów w dzie­dzi­nie kon­ser­wa­cji i histo­rii sztu­ki, słu­żą­ce wymia­nie myśli i lep­sze­mu pozna­niu zagad­nień doty­czą­cych tego wybit­ne­go dzie­ła. W tym roku sku­pio­no się rów­nież na pozo­sta­łych pra­cach Wita Stwo­sza i innych twór­ców odno­szą­cych się cza­so­wo lub kul­tu­ro­wo do mariac­kie­go ołtarza.

Pod­czas spo­tka­nia dr Jaro­sław Ada­mo­wicz podzie­lił się ze słu­cha­cza­mi licz­ny­mi cie­ka­wost­ka­mi, m.in. taką, że dzię­ki moż­li­wo­ściom tech­nicz­nym i tech­no­lo­gicz­nym sto­so­wa­nym pod­czas prac, kon­ser­wa­to­rzy tra­fia­ją na rze­czy cał­ko­wi­cie nowe: „Do tej pory uwa­ża­no i takie były zapi­sy w lite­ra­tu­rze, że więk­szość ele­men­tów zwień­cze­nia ołta­rza to rekon­struk­cja XIX-wiecz­na. Po naszych pra­cach oka­zu­je się, że 99% ele­men­tów archi­tek­to­nicz­nych zwień­cze­nia to są ele­men­ty ory­gi­nal­ne” — powie­dział kie­row­nik prac kon­ser­wa­tor­skich.

Wszy­scy uczest­ni­cy mie­li moż­li­wość zoba­cze­nia Ołta­rza Wita Stwo­sza z bar­dzo bli­skiej odle­gło­ści i obec­nie opra­co­wy­wa­nych frag­men­tów kwa­ter: Noli me tan­ge­re, Ukrzy­żo­wa­nia i Zstą­pie­nia do otchłani.

Pra­ce kon­ser­wa­tor­skie potrwa­ją do 2021 roku. Czyn­no­ści podej­mo­wa­ne w ich ramach, pro­wa­dzo­ne są tak, aby nie ogra­ni­czać ruchu tury­stycz­ne­go, a przede wszyst­kim litur­gii i kul­tu religijnego.